Կարդա՛ Չարենցի ,,Տաղարան,, շարքը:
- Ո՞ւմ է նվիրված շարքը, անունից բացի նշել մի քանի տեղեկություն:
«Տաղարանը»` Եղիշե Չարենցի բանաստեղծությունների ժողովածուներից է: Այն գրվել է 1920-21 թվականներին և նվիրված է Չարենցի կնոջը՝ Արփենիկին։ «Տաղարանը» մի ամբողջական սյուժե է՝ սկզբով, ընթացքով, ավարտով, սյուժե, որտեղ գլխավոր հերոսը՝ Տաղասացը, պարզում է ընդհանրապես իր հարաբերությունները աշխարհի և այդ մեծության առանձին արժեքների հետ: Այն դառնում է մի յուրահատուկ սիրավեպ աշխարհի հետ: Սիրո, երազի, կարոտի, դառնության, գանգատի, բաժանման հակադիր զգացմուներով ողողված այս շարքն իսկական հարստություն է հայ գրականության համար, անկրկնելի ու յուրահատուկ մի կոթող՝ Սայաթ-Նովայի խոսքով, Չարենցի ոգեղենությամբ ու հոգով՝ նվիրված իր միակ ու անկրկնելի սիրուն՝ Արփենիկին…
- Բանաստեղծությունների մեջ ինչո՞ւ է հաճախ նշվում Սայաթ-Նովայի անունը, ինչպե՞ս է դա հիմնավորվում:
Բանաստեղծությունների մեջ հաճախ նշվում է Սայաթ-Նովայի անունը, քանի որ Սայաթ- Սայաթ-Նովան հայ ժողովրդի հպարտությունն է, միջնադարյան պոեզիայի վերջին ձայնը, նոր պոեզիայի մեծ ու արքայական սկիզբը: Սայաթ-Նովան ու իր երգերը պարտավորեցրել են նրա հետնորդներին, պահպանել հայկական խոսվածքը, բարձր դասել բարին, գեղեցիկն ու ազնիվը, գնահատել սիրո և բարեկամության մեծ ուժը:
- Շարքում հաճախ են օգտագործված բարբառային բառեր, ո՞ր բարբառի մասին է խոսքը, դուրս բեր բառերը՝ կազմելով ,,Տաղարան,, շարքի բառարան: Բառերը բացատրի՛ր nayiri.com-ի բարբառային բառարանի օգնությամբ:
,,Տաղարան,, շարքի բառարան
տալղա — ալիք, հորձանք
գեմի — նավակ
հուրի — մահմեդականների հավատալիքների համաձայն` երկնային գեղեցկուհի, որ այն աշխարհում պետք է ծառայի հավատացյալի քմահաճույքներին. փխբ. գեղեցկուհի:
ատլաս, կերպաս — բամբակե կամ մետաքսե նուրբ կտավ, մետաքսե նուրբ գործվածք. հնց. մետաքս:
խաս — ընտիր տեսակի, լավորակ. գվռ. մետաքս:
սուփրա — ժղ. սփռոց, փխբ. հացի սեղան, հացկերույթ
ռանգ — գվռ. երանգ, գույն. ռանգ-ռանգ — այստեղ` տեսակ-տեսակ:
- Առանձնացրո՛ւ քեզ դուր եկած բանաստեղծությունը, սովորի՛ր անգիր, մի քանի նախադասությամբ ներկայացրո՛ւ այդ բանաստեղծության ասելիքը:
Ինչքան որ հուր կա իմ սըրտում – բոլորը քեզ.
Ինչքան կրակ ու վառ խընդում – բոլորը քեզ.–
Բոլո՜րը տամ ու նվիրեմ, ինձ ո՛չ մի հուր թող չըմնա՝
Դո՜ւ չըմրսես ձմռան ցրտում.– բոլո՜րը քեզ…
Արփենիկին Չարենցը սիրել է մեծագույն սիրով և այդ սիրո անխոս վկան է այս քառատողը: Արփիկը հոգեկան նեցուկ է եղել Չարենցին և սատար կանգնել նրան մշտապես։
Մարգարյան Գեղամ 